Kolejny mój tekst - Ściany nośne - w przekładzie Tomasza Pierzchały - tłumacza języka angielskiego, rosyjskiego i ukraińskiego. Po więcej szczegółów odnośnie przekładu i mojej wizyty w rosyjskim almanachu Translit zapraszam do poprzedniego wątku.
Schopenhauer miał rację: czas przyspiesza z biegiem lat w pewnej funkcji stałej - cztery lata temu tekst Ściany nośne został nagrodzony w konkursie organizowanym przez warszawski SDK (wiersz na temat odczuwania dyskomfortu egzystencjalizmu, motywów, lęków i objawów). A ja myślałem, że to było w ubiegły piątek!
ściany nośne
znowu suchy może tragiczny albo pojednany
ze sobą. w ciszy obserwuję przelot myśliwców
nad przeciekającym dachem Katedry św. Wita.
okna migają od telewizorów. przez to
zmieniają się twarze. czasami widzę blade
czasami czerwone. wszyscy mają pióropusze.
dzwoni Teresa. mówi, że Londyn, że Ben
rzeczywiście jest Big. rozmowę przerywa
głośny szum. jestem na przejściu granicznym,
osiągam kolejny stan skupienia. limuzyny
mają na maskach krem słońca. pies włóczykija
unosi się razem z właścicielem. ciągnie
tego starego gawędziarza coraz wyżej.
po drugiej stronie dźwig wykonuje
leniwy obrót w stronę żelaznego szkieletu.
jeszcze niedawno drozdy drapały tu często
spragnioną ziemię. teraz morusy próbują
puszczać kaczki w kałuży. podcięto im skrzydła
na starcie - nie można chodzić po wodzie.
przez moment próbuję ich obudzić, w myślach
zrzucam w przepaść mosiężny zegar.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz