25 września 2012

Dora Diamant czeka na ostatni pociąg


nie chcę pamiętać albo nie pamiętam
jak długo traciliśmy razem wzrok jak często
twoje ciało było moim albo ile razy
nie powiedzieliśmy sobie tak
wszystko czego dotknę zamienia się w ciebie
a ty śmiejesz się z tego w moim śnie

teraz jednak nie ma czasu na spanie trzeba
czekać na wczesny ranek gdy wysławiam się
przed lustrem gestykuluję
podobno z nerwów mylę maski robię dobrą minę
do pustej butelki i nasłuchuję
bo od teraz twoje kroki brzmią jak cisza





2 komentarze:

  1. My brother recommended I might like this blog. He was totally right.
    This post actually made my day. You can not imagine simply how much time I had spent for this info!
    Thanks!

    Visit my webpage :: billige e-juicer

    OdpowiedzUsuń
  2. Your style is really unique in comparison to other folks
    I have read stuff from. Thank you for posting when you've got the opportunity, Guess I'll just bookmark this site.


    Here is my web-site e-cigs

    OdpowiedzUsuń